De uitslagen en standen staan op de KNSB site
Als snel kwamen de eerste schermutselingen. Luuk had een beter, maar waarschijnlijk niet gewonnen eindspel, bereikt tegen Milan Mostertman en bleef bijna een uur rondlopen met een remiseaanbod op zak. Dit tot grote ergernis van Milan en op den duur ook van zijn begeleider H. Inmiddels had Thijmen het eerste punt binnengehaald. Getracht werd nog een een deal te maken met David, de tegenstander van Koen om zowel op bord 1 als bord 3 remise te maken. Dat stuitte op weerstand en Luuk besloot met een minuut of 10 op de klok en een betere stelling voor Maurice remise aan te nemen. Maurice wist met heel knap spel het benodigde laatste punt binnen te halen zodat we met 2½-½ voor stonden. In een toreneindspel ruilde hij de torens ipv een pion te winnen, terwijl hij een pion achter stond!!!!!!. Maurice had het uitstekend uitgerekend. De tegenstander werd gewoon uitgetempood (wat een woord!!!!! Vast geen nederlands maar elke schaker begrijpt het) en hij won vrij eenvoudig het pionneneindspel. Als laatste was Koen nog bezig. Hij verdedigde zich knap in een moeilijk eindspel van paard en 5 pionnen tegen loper en 5 pionnen. Op het laatst moment, toen de winst voor het team al binnen was, miste hij jammergenoeg een gedwongen remisevariant. Een paardoffer zou alle pionnen van wit veroveren, maar helaas in de hitte van de strijd zag hij het niet (wat is schaken toch makkelijk als je naast het bord staat maar o zo moeilijk als je zelf achter het bord zit).
Zo, het eerste deel van de klus was geklaard. Zukertort had nipt gewonnen van Moira Domtoren en de stand voor het ingaan van de laatste ronde was: Zukertort 14, De Combinatie 12, Op Eigen Wieken 10 en Moria Domtoren 9. We moesten aantreden tegen Moira Domtoren, geleid door de gebr. Ten Hertog. We zouden aan een gelijkspel genoeg hebben voor de 2e plek. Om eerste te worden moesten we ruim winnen en Zukertort ruim verliezen. Het begon als een bliksemschicht. Binnen een half uur stond het al 2-0 voor ons. Thijmen en Koen wisten zo snel te winnen, dat ik amper iets van de stelling heb gezien. Het leek als een windhoos die over het bord was gevlogen. Met de 2-0 voorsprong en Zukertort die snel won, leek alle spirit uit de geesten van Maurice en Luuk weg te vloeien. Ze lieten zich snel naar de slachtbank voeren. Logisch, alle spanning was eraf, we waren namelijk al zeker 2e.
Een geweldige prestatie, die we op voorhand al bedacht hadden te vieren met een etentje. Nu waren we al om 4 uur klaar en de prijsuitreiking was pas om half zeven. Niet getroost, dan maar eerst eten en dan de verdiende prijs ophalen. Op loopafstand werd een Italiaans restaurant gevonden, de jongens beproefden de kwaliteit van het bestek, de potjes op tafel en verder alles wat binnen handbereik kwam. Het eten was prima en zo werd de dag afgesloten met een gezellig etentje(Peter, de vader van Thijmen, had nog wel te maken met een onhandige ober die zijn glas ……. water omgooide).
Na afloop de prijsuitreiking. Wel een ontluistering. Wat chaotisch en zonder ondersteuning van enige elektrische versterking moest Monique Stam de prijzen uitreiken. Je kon er niets van verstaan, maar met veel applaus mochten de bekers toch in ontvangst genomen worden. Een mooie afsluiting van een succesvol toernooi.
DE COMBINATIE HEEFT ZIJN NAAM EER AAN GEDAAN, ZOWEL ACHTER ALS OP HET BORD.
door Theo van de Meerakker